پهنه بندی پتانسیل رسوبدهی فرسایش آبی و بادی با استفاده از مد¬لهای MPSIAC و IRIFR.E.A (مطالعه موردی: حوزه آبخیز بردخون)

فرسایش خاک و تولید رسوب در حالت طبیعی خود از جمله پدیده‏هایی چند وجهی و پیچیده است که عامل‏های مختلفی در تعامل با یکدیگر بر ایجاد، تشدید و تخفیف آن دخالت دارند. منطقه مورد مطالعه در استان بوشهر و در محدوده شهرستان دیر قرار گرفته است. در این تحقیق با کمی¬کردن شاخص¬های موثر در فرسایش بر اساس مدل های MPSIAC وIRIFR.E.A وضعیت کنونی فرسایش منطقه به طور جداگانه ارزیابی و نقشه های مربوط به هر یک از این دو روش نیز تهیه گردید. ابتدا نقشه واحد¬کاری موجود در منطقه به عنوان نقشه پایه برای ارزش¬دهی به عوامل مورد نظر، تهیه گردید. سپس مقدار فرسایش آبی و بادی بر اساس مدل¬های تجربی MPSIAC وIRIFR.E.A در هر یک از واحدهای کاری تعیین شد. همچنین نقشه حساسیت اراضی به فرسایش آبی و بادی با استفاده از مدل¬های مذکور تهیه، و پتانسیل رسوبدهی نیز با استفاده از رابطه بین درجه رسوبدهی و تولید رسوب به دست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق و مقایسه نتایج حاصل از روش های مورد بررسی با شرایط منطقه آشکار شد که هر دو مدل برآورد نزدیک به واقعیت از مقدار فرسایش آبی و بادی ارائه می دهند. در نهایت، نتایج نشان داد که به لحاظ کمی فرسایش بادی 80 درصد و فرسایش آبی حدود 20 درصد در فرسایش خاک و تولید رسوب و کاهش حاصلخیزی اراضی حوزه نقش دارند.